Dit essay is gebaseerd op een gesprek met Marisa Jo Mayes, een TikTok-creator en freelancer die viral is gegaan met het idee voor een ‘Minimale Maandag’, waarbij je op de eerste dag van de werkweek alleen de hoogste noodzakelijke dingen doet Het artikel is vanuit haar perspectief geschreven.

In 2020 werkte ik als verkoper van medische apparatuur. Ik voelde me volledig opgebrand en dacht dat het probleem bij mijn baas lag of bij de werkcultuur in het bedrijf. Dus nam ik ontslag en ging ik aan de slag als zelfstandige.

Ik realiseerde me al snel dat het probleem groter was dan dat. Ik had een probleem met veel kleine klussen aannemen en een probleem met perfectionisme. Ik benaderde mijn werk nog steeds op dezelfde manier als in mijn baan in het bedrijfsleven. Het leek wel een cyclus van stress en burn-out. 

Ik voelde me slecht, omdat ik zo opgebrand was dat ik niets meer kon doen. Dus maakte ik een waanzinnig lange to-do-lijst voor de maandag, in de hoop dat ik weer een goed gevoel kreeg over mezelf en over hoeveel ik gedaan kreeg.

Elke week sloeg de "zondagsangst" toe en elke maandag sliep ik uit tot de allerlaatste seconde, omdat ik wist dat die lijst op me wachtte. De druk die ik op mezelf uitoefende was verlammend en ik besefte dat er iets moest veranderen.

Op een maandag in maart gaf ik mezelf toestemming om het absolute minimum aan werk te doen. Ik voelde me ineens zoveel beter. Ik voelde me niet bedolven onder het werk en ik kreeg meer gedaan dan ik had verwacht.

Sindsdien start ik elke week met een ‘Minimale Maandag’.

Het managen van mijn eigen verwachtingen heeft het verschil gemaakt. Ik heb geleerd de eindeloze lijst aan taken te schrappen en me te richten op twee tot drie belangrijke dingen echt belangrijk zijn en waarvan ik blij wordt, als ik ze af heb.

Op 'Minimale Maandag' vergader ik niet en doe ik het de eerste twee uur rustig aan. Ik lees wat, maak wat aantekeningen, doe misschien wat dingen in huis. Twee uur lang geen technologie, geen e-mail checken, gewoon doen wat ik moet doen om mijn dag goed te beginnen.

Rond een uur of tien geef ik mezelf de ruimte om creatief te zijn. Dat kan zijn het opnemen van content of het maken van visuals voor mijn merk; het is werkgerelateerd maar ik zorg ervoor dat het creatief werk is waar ik van geniet.

Dat doe ik een uur voordat ik pauzeer voor de lunch of een wandeling. Daarna doe ik twee uur lang mijn belangrijkste werktaken. Ik ben niet aan het multitasken, ik ben niet afgeleid, ik zit niet op mijn telefoon. Als ik daarna nog niet klaar ben, doe ik nog een uur, maar meestal niet meer dan dat. Mijn werkdag op maandag is korter, maar omdat ik gericht werk, krijg ik evenveel gedaan als in mijn oude werkdagen van acht uur.

De meeste opmerkingen die ik krijg als ik over 'Minimale Maandag' vertel, zijn ofwel: "Dat klinkt als een droom" of "Wat een verwende millennial die de waarde van hard werken niet kent". Ik zou waarschijnlijk ook vreemd hebben opgekeken bij het horen van dit idee, toen ik nog voor m’n baas werkte, maar als je een burn-out hebt gehad, begrijp je het zeker wel. 

Ik ben neurodivergent en denk dat neurodiverente mensen zich mentaal vaak extra moeten inspannen om zich zo goed mogelijk aan hun collega’s te kunnen aanpassen en erbij te horen. Omdat we overcompenseren, kunnen we vatbaarder zijn voor een burn-out. Mezelf losmaken van veel onuitgesproken verwachtingen en regels die er eigenlijk niet echt toe deden, was daarom ontzettend bevrijdend.

Ik begrijp dat 'Minimale Maandag' niet voor iedereen realistisch is. Ik ben zelfstandige, ik werk vanuit huis, ik ben geen moeder. Maar voor iedereen die het wil proberen, let op waar je jezelf onnodig onder druk zet of onrealistische verwachtingen stelt. Als je weet dat je ergens geen tijd voor hebt, zet het dan niet op je lijstje.

Het is ook geen productiviteitshack. Ik krijg meer gedaan als ik de druk verminder, maar het is nooit de bedoeling geweest om een een manier te vinden waarmee ik meer werk gedaan kon krijgen. Het is echt een manier om jezelf als persoon prioriteit te geven boven jezelf als werknemer. Het heeft mijn leven radicaal veranderd, niet vanwege de productiviteit, maar vanwege die zelfcompassie.

LEES OOK: Mentale gezondheidsexperts ontkrachten 10 mythes over stress